ที่เมือง Marlinton รัฐ West Virginia มีประชากรอาศัยราวหนึ่งพันคนเเละที่นี่มีงานเทศกาลที่ขึ้นชื่อประจำเมืองที่เรียกกันว่า Roadkill Cook-off
เป็นเวลานานกว่า 25 ปี ที่บรรดาพ่อครัว แม่ครัว เเละคนที่ชอบกินเนื้อสัตว์พากันแห่แหนมาที่เมืองนี้ เพื่อปรุงและกินเนื้อหมีดำ เนื้อพอสซั่ม เนื้อกวาง เต่าเเละสัตว์เลื้อยคลานชนิดอื่นๆ
กุ๊ก เเชร์ เมกาสโก บอกว่าตั้งชื่องานว่า “You hit them, we spit them!” หรือ “คุณชน เราปรุง” และอาหารสองจานพิเศษที่ทีมงานปรุงมีชื่อว่า Hillbilly Mardi Gras Alligator ทำจากเนื้อจรเข้ และ Turtle Gumbo ทำจากเนื้อเต่า เสริฟบนโจ๊กเม็ดข้าวโพดบดแบบอเมริกัน
เองเจลล่า เลสเตอร์ กุ๊กอีกคนหนึ่งบอกว่า เธอทำชิลลี่ อาหารเม็กซิกันโดยใช้เนื้อหมีกับเนื้อกวาง
เเซนดี้ วอร์คเกอร์ ผู้ชมงานเทศกาลบอกว่า เธอมาเที่ยวงานเทศกาลอาหารนี้เป็นประจำทุกปี เพราะมีอาหารแปลกใหม่ให้ได้ลองชิม เธอบอกว่าเธอไม่ได้มีโอกาสกินเนื้อจรเข้หรือเนื้อหมีทุกวัน
อย่างไรก็ตาม บิล จอร์แดน ผู้จัดงานเทศกาลอาหาร Roadkill cook off ซึ่งเป็นหัวหอกของงาน ยังมีความกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของอาหารเเละวิธีการแล่เนื้อของสัตว์ที่ถูกรถชน
เขากล่าวว่า เนื้อสัตว์ที่ตายอาจมีพิษได้ นอกนอกเสียจากว่าจะนำสัตว์ที่ตายไปทำความสะอาดเเละเเล่เนื้อทันทีภายในไม่กีนาทีหลังที่สัตว์ตายเพราะถูกรถชน ยกตัวอย่าง พรานล่ากวางจะต้องรีบแล่เนื้อกวางที่ล่าได้ทันที ดังนั้น หากกวางตายเพราะถูกรถชน เขาบอกว่าภายในห้านาทีหลังจากนั้น เนื้อกวางอาจจะไม่เหมาะกับการบริโภค
ส่วนบรรดาคนที่นิยมเนื้อสัตว์ที่ตายจากอุบัติเหตุรถยนต์บอกว่า มีหลายวิธีที่ช่วยรับประกันว่าเนื้อสัตว์ปลอดภัยสำหรับการบริโภค และพวกเขาบอกว่าการนำเนื้อสัตว์เหล่านี้ไปปรุงเป็นอาหารดีกว่าทิ้งไปโดยเปล่าประโยชน์
ในสหรัฐฯ มีรัฐมากกว่ากึ่งหนึ่งของทั้งหมด 50 รัฐ มีกฏหมายที่อนุญาตให้คนนำสัตว์ที่ถูกรถชนตายตามท้องถนนไปปรุงเป็นอาหารได้
เองเจลล่า เลสเตอร์ บอกว่า ในรัฐเวสต์เวอร์จีเนีย ไม่สามารถควบคุมสัตว์ป่าไม่ให้ข้ามถนนเเละถูกรถชนได้ เธอบอกว่ามีสัตว์ป่าถูกรถชนตายทุกวัน เเละคนท้องถิ่นได้ประโยชน์จากเนื้อสัตว์ป่าดีกว่าทิ้งให้เสียเปล่า
อย่างไรก็ดี ยังมีงานเทศกาลอื่นๆ ในเมืองนี้ที่ไม่สร้างความอื้อฉาวเหมือนกับงานเทศกาลอาหาร ไม่ว่าจะเป็นงานปิดถนนคนเดินในกลางเมือง ที่นักท่องเที่ยวสามารถเดินทอดน่องบนถนนเพื่อซื้อของที่ระลึกซึ่งเป็นงานฝีมือของคนท้องถิ่น นอกจากนี้ยังมีงานเทศกาลท้องถิ่นประจำปีให้คนเข้าเที่ยวชมอีกด้วย
เเละเเน่นอนว่างานเทศกาลท้องถิ่นยังเป็นการฉลองวัฒนธรรมแนวลูกทุ่งของรัฐเวสต์เวอร์จีเนียที่คุกรุ่นไปด้วยความเป็นชนบท ซึ่งคนท้องถิ่นต้องการสืบทอดต่อไปยังรุ่นลูกรุ่นหลาน
(เรียบเรียงโดยทักษิณา ข่ายแก้ว วีโอเอภาคภาษาไทยกรุงวอชิงตัน)
