ถือเป็นหนังที่รอคอยสำหรับแฟนภาพยนตร์ กับผลงานลำดับที่ 9 ของ "เควนติน แทแรนติโน" ผู้กำกับมือรางวัลจากหนังดังหลายเรื่อง เช่น Pulp Fiction, Kill Bill และ Inglourious Basterds มาคราวนี้ในผลงานล่าสุดของเขากับ Once Upon a Time ... in Hollywood แปลคร่าวๆ ก็คือ กาลครั้งหนึ่ง...ในฮอลลีวู้ด
ในเรื่องนี้ก็ได้ทัพนักแสดงมากความสามารถมาร่วมลงจอกันคับคั่งแน่นจอ ซึ่งเป็นทั้งขาจรและขาประจำ ที่เห็นชื่อแล้วต้องอ๋อและเพิ่มความอยากดูไปอีกหลายเท่า ไม่ว่าจะเป็นแบรด พิตต์, ลีโอนาร์โด ดิคาปริโอ มาร์ก็อต ร็อบบี้ และอัลปาชิโน
Once Upon a Time ... in Hollywood ภาพยนตร์พีเรียดแนวดาร์กคอมาดี้ เล่าถึงเหตุการณ์ในฮอลลีวู้ด ช่วง ค.ศ. 1969 เมื่อริค ดัลตัน (ลีโอนาร์โด ดิคาปริโอ) นักแสดงละครคาวบอยที่ใกล้หมดยุค และคลิฟฟ์ บูธ (แบรด พิตต์) สตันท์แมนคู่บุญคู่กรรม พยายามจะหวนคืนวงการที่หันหลังให้พวกเขาอยู่
แต่แล้ววันหนึ่ง ดัลตัน บังเอิญได้เป็นเพื่อนบ้านกับดาราดังแห่งยุคอย่าง ชารอน เทต (มาร์ก็อต ร็อบบี้) หนึ่งในเหยื่อในคดีฆาตกรรมสุดสยองแสนสะเทือนขวัญชาวอเมริกันแห่งยุค โดยฝีมือสาวกลัทธิครอบครัวแมนสันพอดิบพอดี
ในช่วงครึ่งแรกของหนังเป็นการอารัมบทเรื่องราวที่เกิดขึ้นของตัวละครสำคัญของเรื่อง แว้บไปแว้บมาด้วยเงื่อนงำอำพรางต่างๆ ซึ่งค่อนข้างเนือยและบทพูดเยอะตามสไตล์ของเควนติน แทแรนติโน
แต่ยอมรับว่าเควินติน สร้างโลกแห่งยุค 60-70 ที่ดูดเราเข้าไปในหนังได้เหลือเชื่อ ด้วยกิมมิคเรโทรย้อนยุคมากมาย ที่ถ้าเป็นชาวอเมริกันในยุค 60 หรือผู้ที่ติดตามวงการบันเทิงอเมริกันในอดีตอาจจะร้องอ๋อขึ้นมาทันที
ข้ามไปที่ทัพนักแสดงกันบ้าง ทุกคนต่างมีซีนและพร้อมปล่อยของกันเต็มที่เมื่อกล้องแพนไปหา แต่กลับไม่แย่งซีนและไม่ชวนให้คนดูอึดอัด รู้สึกประทับใจความตลกของทั้งลีโอนาร์โด ดิคาปริโอ และแบรด พิตต์ ที่ทำได้ชวนขำเหลือเชื่อ และดูอินกับความผูกพันของ 2 ตัวละครในเรื่อง
ส่วนมาร์ก็อต ร็อบบี้ ออร่ากระจาย แค่เดินกรีดกรายเบาๆ ในฮอลลีวู้ดก็ดูเหมือนมีพรมแดงปูให้เธอตลอดทาง
โดยสรุปรวมแล้ว Once Upon a Time ... in Hollywood เหมือนพาเรานั่งไทม์แมชชีนกลับไปยุค 60-70 ได้อย่างสวยงามปราณีต มีฉากประทับใจเซอร์ไพรส์น่าจดจำ สอดแทรกด้วยมุกตลกจิกกัดวงการให้ขำค้างในความตลกร้าย ปิดท้ายด้วยความกลมกล่อมอิ่มเอมเปรมปิติให้คนดูอมยิ้มกลับบ้านหลังชมได้อย่างน่าประทับใจ
(บทวิจารณ์ภาพยนตร์โดย นีธิกาญจน์ กำลังวรรณ)
