นักจิตวิทยาภาษาศาสตร์จากมหาวิทยาลัย Lancaster ของอังกฤษเชื่อว่าการพูดได้หลายภาษาจะเพิ่มโอกาสของการรับรู้และเข้าใจสิ่งต่างๆ รอบตัวเรา
เพราะคนที่รู้ภาษาต่างชาตินอกจากภาษาแม่ของตัวเองอาจมีความคิดที่ยืดหยุ่นมากกว่าในการสนใจกับสิ่งที่ผู้คนต่างสังคมต่างวัฒนธรรมมุ่งเน้นหรือให้ความสำคัญอยู่
ตัวอย่างเช่น ผู้ที่พูดภาษาญี่ปุ่นมักจัดกลุ่มวัตถุตามวัสดุที่ใช้ทำแทนที่จะจัดตามรูปลักษณ์ ในขณะที่ผู้พูดภาษาเกาหลีจะเน้นในแง่ที่วัตถุเหล่านี้สอดคล้องเข้ากันได้อย่างไร หรือภาษารัสเซียจะมีคำต่างๆ มากกว่าเพื่อใช้แยกแยะระหว่างสีฟ้าและสีน้ำเงิน ส่วนภาษาอังกฤษมักจะบรรยายโดยใช้คำรวมๆ ว่า Blue
ขณะเดียวกัน ผู้ใช้ภาษาเยอรมันจะบรรยายหรือระบุถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในลักษณะจุดเริ่มต้น จุดกึ่งกลาง และจุดสิ้นสุดเหตุการณ์ แต่ผู้ใช้ภาษาอังกฤษจะบรรยายถึงเหตุการณ์เดียวกันในลักษณะของการกระทำ
นักวิจัยเชื่อว่าความรู้ความสามารถในหลายภาษาอาจช่วยบุคคลนั้นในแง่ของการทำความเข้าใจกับวัฒนธรรมหรือความเป็นไปต่างๆ ในสังคมที่ไม่ใช่ของตนเองได้
