นักวิจัยเชื่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลกส่งผลกระทบต่อวิวัฒนาการของสุนัข

Dog Evolution

นักวิจัยระบุว่า วิธีการล่าหาอาหารของสุนัขเปลี่ยนแปลงตามสภาพแวดล้อมและถิ่นที่อยู่ของสุนัขที่เปลี่ยนไปตามสภาพภูมิอากาศโลก ข้อสรุปที่ว่านี้มาจากการศึกษาซากฟอสซิลของสุนัขสมัยโบราณก่อนประวัติศาสตร์

ในยุคสมัยนั้น สุนัขซึ่งเป็นสัตว์กินเนื้อ โดยรวมทั้งสุนัขจิ้งจอกและสุนัขป่า มีขนาตตัวเล็กมากเมื่อเปรียบเทียบกับสุนัขสมัยนี้

An illustration shows extinct hesperocyonine dogs, Hesperocyon and Sunkahetanka. (Credit: Mauricio Antón)

นักวิจัย Borja Figueirido นักชีววิทยาที่ศึกษาชีวิตของพืชและสัตว์โบราณของมหาวิทยาลัย Malaga ในเสปนและทีมงาน ศึกษาซากฟอสซิลของสุนัขในทวีปอเมริกาเหนือย้อนหลังไปไกล 37 ล้านปีก่อนคริสตศักราช และลงความเห็นว่า สุนัขในสมัยนั้นเป็นนักล่าสัตว์ชนิดลอบจู่โจม ปรับการล่าอาหารให้เข้ากับสภาพแวดล้อมซึ่งเป็นป่าใหญ่ สะกดรอยและกระโดดใส่เหยื่อในลักษณะเดียวกันกับแมวสมัยนี้

A skeleton of a 30-million-year-old fossil dog, Archaeocyon (“ancient dog”), is seen in the American Museum of Natural History canid collection. The earliest dogs, going back 40 million years in North America, were animals no larger than a Chihuahua or a

รายงานการวิจัย ซึ่งตีพิมพ์ลงไว้ในวารสาร Nature Communications กล่าวว่า สุนัขสมัยนั้นมีขาสั้น และข้อต่อที่ข้อศอกหมุนเคลื่อนที่ได้ เหมาะกับการปลุกปล้ำเหยื่อให้สยบลงกับพื้นดิน ส่วนขาสั้นนั้นสอดคล้องกับสภาพแวดล้อมที่เป็นป่าทึบเต็มไปด้วยพุ่มไม้และพืชต่ำเตี้ย

เวลาผ่านไป และโลกเย็นลง ในขณะที่อากาศห่อหุ้มโลกร้อนขึ้น มีความชื้นน้อยลง เริ่มมีทุ่งหญ้าแบบทุ่งหญ้าในทวีปแอฟริกาปรากฏ ซากฟอสซิลสุนัขในช่วง 25 ล้านปีก่อนคริสตศักราชนี้แสดงพัฒนาการของสุนัขที่มีขาหน้ามีข้อแข็งขึ้นเหมาะกับการวิ่ง แทนการสะกดรอยและการจู่โจม หรือจะว่าบรรพบุรุษของสุนัขเริ่มมีการปรับเปลี่ยนทางสรีระให้เหมาะกับการเป็นนักวิ่งไล่ล่าอาหารตามทุ่งโล่งก็ได้

การเปลี่ยนแปลงนี้เริ่มต้นเมื่อราวๆ 7 ล้านปีก่อนคริสตศักราช และอาจารย์ Borja Figueirido บอกว่า สุนัขในยุคนี้กลายมาเป็นผู้มีความชำนาญพิเศษ ปรับตัวให้กลายมาเป็นนักวิ่งทางไกล

การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เกิดขึ้นกับสัตว์กินพืชเป็นอาหารด้วย โดยได้มีการศึกษาวิธีการเสาะหาอาหารและลักษณะฟันที่เปลี่ยนไปของสัตว์ประเภทนี้ เช่นม้าไว้แล้วด้วย

นับเป็นครั้งแรกที่นักวิจัยผูกโยงการเปลี่ยนแปลงขนาดตัว สรีระและวิธีการล่าหาอาการของสัตว์กินเนื้อ ให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงของถิ่นที่อยู่ในสมัยโบราณ ซึ่งเป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศโลกให้เห็น