ปัญหาสุขภาพจิตในวัยเด็กเพิ่มขึ้นทั่วโลก ท่ามกลางการเกิดโรคระบาด

Covid Children Mental Health

Pablo วัยหนูน้อยวัย 11 ปีแทบจะไม่ได้ทานอาหารและหยุดดื่มน้ำไปเลยในขณะที่พ่อแม่รีบพาเขาไปส่งที่โรงพยาบาล ร่างกายของเขาอ่อนแอลงจากการที่ต้องแยกตัวจากผู้อื่นเป็นเวลานานหลายเดือน หัวใจของเขาเต้นช้าลง และไตของเขามีอาการผิดปกติ แพทย์ได้ฉีดของเหลวและให้อาหารทางท่อ ซึ่งเป็นเพียงขั้นตอนแรกในการรักษาอาการของหนูน้อยคนนี้ แต่ก็ยังมีเด็กอีกหลายคนที่มีปัญหาเช่นเดียวกันท่ามกลางวิกฤตโคโรนาไวรัส

ผลกระทบของการเกิดโรคระบาดต่อสุขภาพจิตของเด็กๆ นั้นน่ากลัวมากขึ้นเรื่อยๆ โรงพยาบาลเด็กในกรุงปารีสที่ดูแล Pablo พบว่ามีเด็กและวัยรุ่นที่ต้องการการรักษาเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าหลังจากการพยายามฆ่าตัวตายตั้งแต่เดือนกันยายน

แพทย์จากที่อื่นๆ ก็มีรายงานในลักษณะเดียวกันนี้ในหมู่เด็ก เด็กบางคนอายุเพียง 8 ขวบเจตนาวิ่งเข้าไปในถนน กินยาเกินขนาด และทำร้ายตัวเอง ที่ประเทศญี่ปุ่นการฆ่าตัวตายของเด็กและวัยรุ่นพุ่งสูงเป็นประวัติการณ์ในปีค.ศ. 2020 ตามข้อมูลของกระทรวงศึกษาธิการ

จิตแพทย์เด็กกล่าวว่าพวกเขาได้เห็นเด็กๆ ที่มีอาการหวาดกลัวที่เกี่ยวเนื่องมาจากโคโรนาไวรัส การกินอาหารที่ผิดปกติ หมกมุ่นอยู่กับการติดเชื้อ ขัดถูมืออยู่ตลอดเวลา ทาเจลฆ่าเชื้อทั่วร่างกาย และมีความหวาดกลัวว่าจะมีอาการเจ็บป่วยจากการกินอาหาร

นอกจากนี้แพทย์ยังกล่าวอีกว่า เด็กๆ ที่มีอาการตื่นตระหนก ใจสั่น และมีอาการทางจิต อื่นๆ ตลอดจนเสพติดอุปกรณ์พกพาและติดคอมพิวเตอร์แบบเรื้อรังจนกลายเป็นทั้งพี่เลี้ยง เป็นครูและเป็นผู้ให้ความบันเทิงในช่วงการล็อคดาวน์ หรือช่วงที่โรงเรียนปิดทำการเรียนการสอนนั้นมีเพิ่มขึ้นจนกลายเป็นเรื่องปกติ

นายแพทย์ Richard Delorme หัวหน้าแผนกจิตเวชที่รักษา Pablo ที่โรงพยาบาล Robert Debré ซึ่งมีขนาดใหญ่ที่สุดในฝรั่งเศสกล่าวว่า ปัจจุบันยังไม่มีต้นแบบสำหรับเด็กที่ประสบปัญหานี้ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ทุกๆ คนมีความกังวลใจ

คุณ Jerome คุณพ่อของ Pablo ยังคงพยายามทำความเข้าใจว่าเหตุใดลูกชายของเขาจึงค่อยๆ ป่วยด้วยโรคการกินผิดปกติเรื้อรังในช่วงการเกิดโรคระบาด โดยเขาค่อยๆ อดอาหารจนกระทั่งอาหารบางอย่างที่เขาจะกินคือข้าว ปลาทูน่า และมะเขือเทศเชอร์รี่ ในปริมาณเล็กน้อยเท่านั้น

Jerome สงสัยว่ากิจวัตรต่างๆ ของ Pablo ที่หยุดชะงักเมื่อปีที่แล้วอาจมีส่วนทำให้เขามีอาการเจ็บป่วย การที่ฝรั่งเศสล็อคดาวน์ หนูน้อยจึงไม่ได้ไปโรงเรียนเป็นเวลานานหลายเดือนและไม่มีโอกาสที่จะบอกลาเพื่อนๆ และครูของเขาเมื่อสิ้นปีการศึกษา

นอกจากนี้กลุ่มอิสลามหัวรุนแรงที่สังหารประชาชน 130 คนด้วยปืนและระเบิดโจมตีทั่วกรุงปารีสในปี 2015 รวมถึงที่ร้านกาแฟในบริเวณทางเดินไปโรงเรียนของ Pablo ก็ทิ้งร่องรอยที่น่ากลัวไว้ในวัยเด็กของเขาด้วยเช่นกัน Pablo เคยมีความเชื่อว่าลูกค้าที่เสียชีวิตของร้านกาแฟถูกฝังไว้ใต้ทางเท้าที่เขาเดินอยู่

คุณพ่อของ Pablo ซึ่งตกลงที่จะพูดคุยถึงอาการของลูกชายโดยไม่เปิดเผยนามสกุลเล่าว่าเมื่อ Pablo เข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาลเมื่อปลายเดือนกุมภาพันธ์ น้ำหนักตัวของเขาลดลงไปถึงหนึ่งในสามของน้ำหนักก่อนหน้านี้เลยทีเดียว อัตราการเต้นของหัวใจของเขาช้ามากจนแพทย์พยายามหาชีพจรได้อย่างยากเย็น และไตข้างหนึ่งของเขาก็ล้มเหลวอีกด้วย เขากล่าวว่ามันเหมือนเป็นฝันร้ายที่ต้องมาเห็นลูกชายของเขาทำร้ายตัวเอง

แพทย์หญิง Coline Stordeur จิตแพทย์ของ Pablo ที่โรงพยาบาลกล่าวว่าเด็กบางคนพยายามเก็บความผิดปกติต่างๆ ทางจิตใจไว้กับตัวเองโดยไม่ต้องการสร้างภาระให้กับผู้ใหญ่ที่อาจจะกำลังโศกเศร้ากับการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก หรือสูญเสียงานไปกับโคโรนาไวรัส พวกเขาจึงพยายามทำตัวเป็นเด็กที่ถูกลืมโดยไม่เพิ่มปัญหาให้พ่อแม่ของตน

นอกจากนี้เด็กๆ ยังไม่มีความรู้เกี่ยวกับอาการเจ็บป่วยทางจิต ไม่สามารถแสดงออกว่าต้องการความช่วยเหลือ และยังไม่สามารถเชื่อมโยงอาการเจ็บป่วยของตนกับการเกิดโรคระบาดได้

นายแพทย์ David Greenhorn กล่าวว่าแผนกฉุกเฉินที่โรงพยาบาล Bradford Royal Infirmary ในภาคเหนือของอังกฤษที่เขาทำงานอยู่นั้น เคยรักษาเด็กสัปดาห์ละหนึ่งหรือสองคนในภาวะฉุกเฉินทางสุขภาพจิต รวมถึงการพยายามฆ่าตัวตายด้วย แต่อัตราเฉลี่ยในขณะนี้อยู่ที่ประมาณวันละหนึ่งหรือสองคน และในบางครั้งเด็กที่เข้ารับการรักษามีอายุเพียง 8 ขวบเท่านั้นเอง

นายแพทย์ Delorme กล่าวว่าที่แผนกจิตเวช Robert Debré เคยมีกรณีเด็กอายุ 15 ปีและต่ำกว่านั้นพยายามฆ่าตัวตายประมาณเดือนละ 20 คน และไม่เพียงแต่จำนวนดังกล่าวได้เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าตั้งแต่เดือนกันยายน แต่เด็กบางคนก็ดูตั้งใจที่จะจบชีวิตตัวเองมากขึ้นเช่นกัน

เขากล่าวว่าการที่เด็กอายุ 12 หรือ 13 ปีมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะจบชีวิตตัวเองนั้นเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจมาก บางครั้งเรามีเด็กที่อยากตายมากถึง 9 คนเลยทีเดียว และเรื่องนี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่การยั่วยุหรือแบล็กเมล์ด้วยการฆ่าตัวตาย แต่เป็นความปรารถนาที่จะจบชีวิตของตนเองอย่างแท้จริง

และว่าระดับความเครียดของเด็กๆ นั้นใหญ่หลวงนัก โดยวิกฤตนี้ส่งผลกระทบต่อคนทุกคนตั้งแต่อายุ 2 ขวบไปจนถึง 99 ปี