ทีมนักวิจัยที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด พบว่าความเเตกต่างด้านความเก่งในการเรียนเลขกับการอ่าน ระหว่างเด็กผู้ชายกับเด็กผู้หญิง เป็นเรื่องจริง เเต่ช่องว่างนี้เริ่มลดลงมา
ผลการศึกษาชิ้นล่าสุดของสแตนฟอร์ดชี้ว่า มีปัจจัยหลายอย่างนอกเหนือ จากเพศที่มีอิทธิพลต่อการเรียนรู้ของเด็ก ไม่ว่าจะเป็นสถานภาพทางการเงินเเละการศึกษาของครอบครัว
มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดได้วิเคราะห์คะเเนนสอบ 260 คะเเนนสอบที่ได้จากเขตการศึกษา 10,000 เขตทั่วสหรัฐฯ ระหว่างปี ค.ศ. 2008 ถึง 2015 เเละพบว่าช่องว่างด้านความสามารถทางคณิตศาสตร์ระหว่างเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิงได้ลดลงอย่างต่อเนื่อง
โดยทั่วไป เด็กผู้ชายเรียนคณิตศาสตร์ได้ดีกว่าเด็กผู้หญิงเพียงเล็กน้อย และในเขตชานเมืองที่คนมีฐานะดี เด็กผู้ชายมักเก่งเลขกว่าเด็กผู้หญิง การศึกษายังพบว่าในเขตการศึกษาที่มีรายได้น้อย เด็กผู้หญิงเก่งเลขกว่าเด็กผู้ชายเล็กน้อย
นอกจากนี้เด็กผู้หญิงยังเก่งกว่าเด็กผู้ชายในวิชาภาษาอังกฤษในทุกระดับฐานะทางเศรษฐกิจ การศึกษานี้ยังพบด้วยว่าฐานะทางการเงินมีบทบาททำให้เกิดช่องว่างของความสามารถในการเรียนระหว่างเด็กผู้หญิงกับเด็กผู้ชาย
เอริน ฟาห์ลี ผู้สมัครเรียนปริญญาเอกด้านนโยบายการศึกษาที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด ในทางเหนือของเเคลิฟอร์เนีย กล่าวว่า การศึกษานี้เน้นให้เห็นว่า ในสหรัฐฯ เพศของเด็กยังมีผลต่อความเเตกต่างทางความสามารถทางวิชาการ เเละการวิจัยของทีมงานได้ชี้ให้เห็นว่า โอกาสทางการศึกษาของทั้งเด็กผู้หญิงเเละเด็กผู้ชายถูกจำกัดด้วยแนวทางปฏิบัติเเละทัศนคติทางสังคม เกี่ยวกับเพศ ตลอดจนความคาดหวังด้านความสำเร็จทางวิชาการของเด็ก
ฟาห์ลีกล่าวกับวีโอเอว่า ทีมนักวิจัยของเธอยังได้ศึกษาด้วยว่าพ่อเเม่ลงทุนทางทรัพยากรกับการเรียนของลูกอย่างไร เเละพูดคุยกับลูกเรื่องการเรียนอย่างไร
รายได้ของครอบครัวมีบทบาทต่อเรื่องนี้ นักวิจัยกล่าวว่า ในชุมชนที่คนมีฐานะดี พ่อเเม่จะลงทุนด้านโอกาสทางการศึกษาในวิชาที่เกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์ วิศวกรรมและเทคโนโลยีแก่ลูกชายมากกว่าลูกสาว
ทีมนักวิจัยชี้ว่าสถานภาพทางสังคมของครอบครัวยังมีบทบาทต่อเรื่องนี้ด้วย
โรสเเมรี่ ฮ็อบครอฟท์ (Rosemary Hopcroft) อาจารย์ด้านสังคมศึกษาที่มหาวิทยาลัยแห่งรัฐนอร์ทแคโลไรน่า กล่าวว่า ลูกชายของชายที่มีสถานภาพทางสังคมสูงจะได้รับการศึกษาที่สูงกว่าระดับเฉลี่ยทั่วไปเมื่อเทียบกับลูกสาว ในขณะที่ลูกสาวของชายที่มีสถานภาพทางสังคมด้อยกว่าจะได้รับการศึกษาสูงกว่าโดยเฉลี่ยเมื่อเทียบกับลูกชาย
ความแตกต่างทางโอกาสระหว่างลูกผู้ชายกับลูกผู้หญิงไม่ใช่เรื่องใหม่ในสหรัฐฯ ผลการศึกษาสองชิ้นก่อนหน้านี้โดยฮ็อบครอฟท์จากปี ค.ศ. 2005 กับ 2014 ได้ชี้ถึงเห็นผลการศึกษาทำนองเดียวกัน
การศึกษาชิ้นหนึ่งพบว่า ครูลำเอียงทางความคิดเพราะมองว่าเด็กนักเรียนหญิงมีความสามารถทางคณิตศาสตร์ต่ำกว่าเด็กนักเรียนชาย
โจเซฟ คิมเปียน (Joseph Cimpian) รองศาสตราจารย์ด้านเศรษฐศาสตร์เเละการศึกษาภาควิชาการศึกษาที่มหาวิทยาลัยนิวยอร์ค กล่าวว่า เห็นได้ชัดเจนว่า ครูมองว่าเด็กผู้หญิงมีความสามารถทางคณิตศาสตร์ด้อยกว่าเด็กผู้ชาย ทั้งๆ ที่ผลการสอบชี้ว่าเด็กหญิงและเด็กชายเก่งเลขเท่ากัน เเละครูมักไม่รู้ตัวว่ามีความลำเอียง
นอกเหนือจากนี้ เด็กผู้ชายกับเด็กผู้หญิงมีวิธีการแก้ปัญหาที่แตกต่างกันซึ่งอาจมีผลต่อการเรียนคณิตศาสตร์
ผลการศึกษาของมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดอาจจะค้นพบข้อมูลใหม่ๆ หลายอย่าง และยังเเสดงให้เห็นว่ายังต้องมีการศึกษากันต่อไปเพื่อสร้างความเข้าใจมากขึ้นเกี่ยวกับเรื่องนี้
(เรียบเรียงโดยทักษิณา ข่ายแก้ว วีโอเอภาคภาษาไทยกรุงวอชิงตัน)
