เปิดปากคำเหยื่อผู้รอดตาย... เมื่อพ่อแม่ยอมขายลูกให้พวกค้ามนุษย์ในอัฟกานิสถาน

Afghan Trafficking

ยามค่ำคืนที่สถานีขนส่งผู้โดยสารกลางกรุงคาบูล คือช่วงเวลาที่ขบวนการค้ามนุษย์มักฉวยประโยชน์จากความมืดที่ปกคลุม ลักลอบพาเด็กชาวอัฟกันออกเดินทางไปต่างประเทศ

ในจำนวนนี้พบว่ามีเด็กๆ หลายคน ที่ครอบครัวยากจนยอมขายเลือดเนื้อเชื้อไขตัวเอง เพื่อเปลี่ยนเป็นเงินประทังชีวิต

ยะห์ยา (Yahya)เด็กชายชาวอัฟกัน วัย 11 ขวบ คนนี้บอกว่า แม่และพ่อขายเขาในราคา 7 แสนอัฟกานี่ หรือประมาณ 3 แสน 5 หมื่นบาท ให้กับนักค้ามนุษย์ลักลอบส่งไปให้กลุ่มตาลีบานเพื่อฝึกให้เขาก่อเหตุวางระเบิดฆ่าตัวตาย

แต่แทนที่เขาจะทำภารกิจแห่งความตายให้สำเร็จ ยะห์ยากลับขอเข้ามอบตัวกับเจ้าหน้าที่อัฟกัน และรอดชีวิต

ยะห์ยา บอกว่า พวกตาลีบานบอกให้เขาสวมชุดติดระเบิดเพื่อออกไปก่อเหตุ โดยให้เหตุผลว่าเด็กๆที่ยอมพลีชีพเท่านั้นที่สามารถไปสู่สวรรค์ได้ และเพื่อที่สงครามศักดิ์สิทธิ์หรือ จีฮาด จะดำเนินต่อไป

พวกนักค้ามนุษย์มักจะมองหาเหยื่อตามท้องถนนในกรุงคาบูล เป้าหมายคือเด็กอายุอย่างน้อย 6 ขวบ โดยจะทำทีติดต่อกับผู้ปกครอง สัญญาว่าจะให้เงินรายเดือนเพื่อแลกกับการพาเด็กๆออกไปทำงานต่างประเทศ

แต่ Ali Eftekhari รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการสังคม อัฟกานิสถาน ไม่เชื่อเช่นนั้น
เขาบอกว่า สัญญาปากเปล่าของนักค้ามนุษย์มักจะไม่เกิดขึ้น หลังจากพรากเด็กๆไปแล้ว และกว่าที่ผู้ปกครองจะรู้ว่าถูกหลอก ทุกอย่างก็สายเกินไป

ฮายาตูลลาห์ (Hayatullah)เหยื่อที่เคยถูกค้ามนุษย์ เล่าให้ฟังว่า ทางบ้านของเขาไม่เคยทราบชะตากรรมตลอด 9 เดือนที่เขาถูกบังคับใช้งานเยี่ยงทาสในซาอุดิอาระเบีย ซึ่งเขาบอกว่าเป็น 9 เดือนที่ยาวนานราวกับ 90 ปี ที่ต้องเผชิญกับการถูกทำร้าย คุกคามและ ทุบตีอย่างทรมาน

แต่ในที่สุดโชคกลับเข้าข้าง และทำให้เขารอดตายอย่างปาฏิหาริย์ เมื่อฮายาตูลลาห์ถูกทางการซาอุฯ จับในข้อหาแรงงานเถื่อนและถูกส่งกลับประเทศ

การตรวจสอบเส้นทางการลักลอบค้ามนุษย์ในอัฟกานิสถานไม่สามารถเป็นไปได้ในขณะนี้ เพราะมีการลักลอบเต็มไปหมดทั่วประเทศ ขณะที่ตัวเลขจากทางการอัฟกานิสถานกลับพบว่า มีคดีที่เกี่ยวกับการลักลอบค้ามนุษย์โดยเฉพาะเด็กๆ นั้น เพียง 170 คดีในปีที่ผ่านมา

แต่เชื่อว่าตัวเลขในความเป็นจริงน่าจะสูงกว่าหลายเท่า!

ยะห์ยาบอกด้วยความอัดอั้นว่า ตอนนี้จะยังทำใจไม่ได้ว่าทำไมพ่อและแม่ถึงอยากให้เขาตาย? ด้วยการยอมขายตัวเขากับพวกค้ามนุษย์ แต่ลึกๆแล้วก็หวังว่า วันข้างหน้าอาจจะทำใจได้ และอยากมีความสุขไปกับโลกใบนี้ไอีกครั้ง ด้วยการตามความฝันที่จะออกเดินทางเพื่อแสวงหาความรู้และเรียนหนังสือที่ตุรกี ในวันหนึ่งข้างหน้า