ออกตัวมาแรงว่าเป็นภาพยนตร์แนวซูเปอร์ฮีโร่แนวลึกลับ ในสไตล์ของผู้กำกับจอมหักมุม เอ็ม. ไนท์ ชยามาลาน (M. Night Shyamalan) ที่หยิบเอา เดวิด ดันน์ และ เอลิจาห์ ไพรส์ หรือ มิสเตอร์ กลาส จาก Unbreakable และ เควิน แวนเดลล์ ครัมบ์ คน 24 บุคลิกจิตวิปลาสในภาพยนตร์เรื่อง Split มาปะทะกันในภาพยนตร์เรื่อง Glass ในชื่อภาษาไทยแบบทางการคือ คนเหนือมนุษย์
Glass เล่าถึง เดวิด ดันน์ (บรูซ วิลลิส) ที่ผนึกกำลังกับลูกชาย ดั้นด้นตามหา เควิน แวนเดลล์ ครัมบ์ (เจมส์ แมคอะวอย) ที่ออกอาละวาดไล่ล่าผู้คนในเมืองไปทั่ว แต่แล้วการพบกันของทั้งคู่ทำให้เขาถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลบำบัดอาการทางประสาท โดยมีจิตแพทย์สาวคอยช่วยเหลือและช่วยบำบัดให้พวกเขาเลิกคิดว่าตัวเองเป็นยอดมนุษย์ ก่อนที่จะพบว่าเอลิจาห์ ไพรส์ หรือ มิสเตอร์ กลาส หนึ่งในคนไข้ที่บำบัดอยู่ในโรงพยาบาลแห่งนี้ ได้เฝ้ารอให้เดวิค และเควิน ปรากฏตัวพร้อมกัน เพื่อแสดงพลังของซูเปอร์ฮีโร่ออกมาให้ได้
พลอตเรื่องสุดแสนจะอลังการและเต็มไปด้วยความคาดหวังในตัวผู้กำกับ เอ็ม. ไนท์ ชยามาลาน แต่แหลกสลายลงไปในพริบตากับการดำเนินเรื่องที่ค่อนข้างอืดอาดจนน่านอนไปค่อนเรื่อง แต่ยังคงรักษาวิถีหักมุมไปหักมุมมาตามสไตล์ของเขาได้ ถ้าจะแข่งขันกับตลาดซูเปอร์ฮีโร่ หรือแอนตี้ฮีโร่ ก็ไม่เข้าข่ายอะไรทั้งสิ้น เพราะดูแล้วเหมือนกับคนที่คิดว่าตนเหนือมนุษย์แต่ดวงกุดเพียงเท่านั้น
ตัดมาที่นักแสดงกันบ้าง คนที่รับบทเหนื่อยหนักมากที่สุด เห็นจะเป็น เจมส์ แมคอะวอย ที่ต้องปรับคาแรกเตอร์เร็วกว่าในภาพยนตร์ Split หนังภาคเดี่ยวของตัวเองหลายเท่า และทำได้น่าทึ่งกว่าที่คิดมาก ฝั่งพระเอกบรูซ วิลลิส ในบทเดวิด ดันน์ ดู worn-out เหมือนซูเปอร์ฮีโร่วัยไม้ใกล้ฝั่ง แต่ไม่ตราตรึงใจเท่ากับโลแกน และจอมวางแผนอย่างเอลิจาห์ หรือ มิสเตอร์ กลาสนั้น ยังขาดความคมคายในตัวบทอยู่มาก ซึ่งน่าเสียดายตัวละครทั้ง 3 ที่น่าจะผลักไปได้ไกล
โดยรวมแล้วถ้าหาความบันเทิงเฉกเช่นจักรวาลมาร์เวลหรือจักรวาลดีซี คงจะไม่มีให้ในเรื่องนี้ แต่หนังพยายามใช้จิตวิทยากับคนดูให้คล้อยตามไปบ้างในบางครั้ง แต่ได้สอดแทรกแนวคิดบางอย่างก็คือ การพยายามจะสมดุลสังคมด้วยการไม่ต้องการให้คนอื่นเด่นดังหรือเหนือกว่า การเอาความคิดของตัวเองไปตัดสินคนอื่น ว่าใครจะเป็นฮีโร่ ตัวร้าย หรือผู้บงการ ที่ในเรื่องพยายามจะถ่ายทอดด้านสีเทาๆระหว่างตัวละครทั้ง 3 ที่ไม่ได้ดีสุดขั้วหรือชั่วสุดขีด
