การแต่งงานมักเป็นเรื่องของความรัก ความเข้าใจ และความผูกพันระหว่างคนสองคน ซึ่งส่วนใหญ่แล้วจะมีพื้นฐานและจุดเริ่มต้นมาจากอารมณ์กับหัวใจเป็นหลัก ไม่ใช่จากผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ
อย่างไรก็ตาม หากทฤษฎีหรือสมมุติฐานเรื่องนี้เป็นจริง คำถามก็คือว่าทำไมอัตราการแต่งงานของคนอเมริกันจึงลดลงอย่างต่อเนื่องในช่วงหลายสิบปีที่ผ่านมา
เท่าที่ผ่านมานั้น การศึกษาเพื่อหาคำตอบเรื่องนี้มักจะตั้งเป้าไปที่อัตราส่วนระหว่างเพศหญิงกับเพศชายในสังคม แต่ล่าสุด นักวิจัยของมหาวิทยาลัยคอร์แนลในสหรัฐ ศึกษาเรื่องนี้และนำเผยแพร่ทางวารสาร Journal of Marriage and Family โดยตั้งเป้าไปที่ลักษณะหรือปัจจัยทางเศรษฐกิจและสังคม ที่จะช่วยให้ทั้งฝ่ายหญิงและชายมีความเหมาะสมและสอคล้องกัน เพื่อให้คำอธิบายว่าทำไมอัตราการแต่งงานในสหรัฐจึงลดลง
นักวิจัยได้เก็บข้อมูลการแต่งงานในช่วงปี 2007 ถึง 2012 และระหว่างช่วงปี 2013 ถึง 2017 เพื่อประเมินลักษณะพื้นฐานทางเศรษฐกิจและสังคมของสตรีกับความคาดหวังที่มีอยู่เกี่ยวกับสามีในฝัน
ผลการศึกษาพบว่า ผู้ชายในอุดมคติหรือสามีในฝันของสตรีเหล่านั้น คือผู้ที่มีระดับรายได้เฉลี่ยสูงกว่าชายโสดซึ่งมีให้เลือกอยู่ในตลาด 58% เป็นผู้มีโอกาสได้รับการจ้างงานมากกว่าผู้ชายตามความเป็นจริงที่มีอยู่ 30% และควรจะมีระดับการศึกษาเฉลี่ยอย่างน้อยระดับปริญญาตรีมากกว่าผู้ชายซึ่งมีให้เลือกอยู่จริงในตลาด 19%
ดร. Daniel T. Lichter หัวหน้าคณะวิจัยกล่าวว่า เห็นได้ชัดว่าความคาดหวังของสตรีอเมริกันเกี่ยวกับสามีซึ่งเป็นที่ต้องการที่ค่อนข้างสูงกว่าความเป็นจริงที่มีอยู่ในตลาด ทั้งในแง่โอกาสงาน การศึกษา และรายได้ ทำให้เป็นเรื่องยากมากขึ้นสำหรับการหาคู่ และมีผลต่ออัตราการแต่งงานซึ่งลดลงด้วย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจยุคใหม่แบบ Gig Economy หรือเศรษฐกิจแบบงานอิสระ ซึ่งทำให้ทั้งกระแสและระดับรายได้ของคนยุคใหม่อาจผันแปรไม่มีเสถียรภาพเหมือนแต่ก่อน
นอกจากนั้นแล้ว อีกปัญหาหนึ่งที่ช่วยสร้างความสลับซับซ้อนเกี่ยวกับการตัดสินใจแต่งงานของสตรีอเมริกัน คือการมีระดับการศึกษาสูงขึ้น เพราะเรื่องนี้ก็มีส่วนกำหนดเกี่ยวกับการตัดสินใจว่าจะแต่งงานเมื่อไหร่ และกับใครด้วยเช่นกัน
