เกษตรกรในหมู่บ้านมากรู รัฐหิมาจัลประเทศกว่าสิบคน ร่วมอบรมแนวทางเกษตรรูปแบบใหม่ เพื่อรับมือกับศัตรูพืชสำคัญอย่างลิงตัวน้อยใหญ่ ที่บุกไร่นาเข้ากัดกินพืชพันธุ์ และสร้างความเดือดร้อนหนักให้เกษตรกรในพื้นที่
นายบาบู ราม เกษตรกรในหมู่บ้านมากรู บอกว่า เมื่อก่อนเขาจะให้สุนัขและใช้ปืนอัดลมยิงไล่ลิงให้ออกไปจากไร่นาของเขา และบอกว่าเป็นเรื่องยากมากสำหรับเกษตรกรที่นี่ในการจัดการกับลิงที่มาป่วนพื้นที่การเกษตรในชุมชน
ปัจจุบันในรัฐหิมาจัลประเทศ ทางตอนเหนือของอินเดีย เป็นเหมือนอีกหลายรัฐใหญ่ในแดนภารตะ ที่ต้องเจอกับปัญหาประชากรลิงล้นเมือง อันเนื่องมาจากพื้นที่ป่าที่หดตัวลงและการขยายตัวของเขตชุมชนเมือง ซึ่งตอนนี้ลิงกลายเป็นภัยคุกคามต่อภาคการเกษตร จากการที่พวกมันบุกทำลายพืชพันธุ์เสียหายหลายล้านดอลลาร์ จนเกษตรกรอินเดียจำนวนมากต้องเลิกทำไร่ทำสวนไป และเฉพาะในหมู่บ้านมากรู มีที่ดินเพาะปลูกถึง 40% ถูกปล่อยรกร้างเพราะปัญหาลิงป่วนไร่
สำหรับกลยุทธ์ที่ผู้เชี่ยวชาญด้านการเกษตรนำมาถ่ายทอดให้เกษตรกรในหมู่บ้านมากรูปรับใช้ คือ การปรับเปลี่ยนการปลูกข้าวและพืชผลทั่วไปมาเป็นพืชสมุนไพร เช่น ว่านหางจรเข้ ที่มีสรรพคุณทางยา นอกจากจะทำให้ลิงไม่มาย่างกรายในพื้นที่เพาะปลูกแล้ว ยังให้ผลกำไรที่ดีต่อเกษตรกรด้วย จากมูลค่าตลาดผลิตภัณฑ์จากว่านหางจรเข้ ที่สูงถึง 4,000 ล้านดอลลาร์ในอินเดีย ซึ่งเป็นตลาดที่ยังมีโอกาสเติบโตได้อีกมาก
อรุณ จันดัน ผู้อำนวยการภูมิภาค จากคณะกรรมการพืชสมุนไพร สังกัดกระทรวง AYUSH ที่ดูแลเรื่องการแพทย์ทางเลือกในอินเดีย บอกว่า รัฐบาลได้ลงพื้นที่แนะนำการปลูกพืชสมุนไพรที่เหมาะสมกับสภาพแวดล้อมแต่ละพื้นที่ และเป็นพืชที่ต้องการของท้องตลาด เพื่อเพิ่มรายได้ให้เกษตรกรราว 2-3 เท่าต่อพื้นที่เท่าๆกัน เขายกตัวอย่างพืชท้องถิ่นที่เรียกว่า ซาร์พากานดา (Sarpagandha) หรือ ระย่อมน้อย ซึ่งให้ผลกำไรต่อไร่มากกว่าการปลูกข้าวสาลี 8-10 เท่าตัว
ผู้เชี่ยวชาญด้านพืชสมุนไพร ระบุ รายการพืชสมุนไพรกว่า 100 ชนิดที่เหมาะสมต่อการเพาะปลูกในพื้นที่การเกษตรในหมู่บ้านมากรูแห่งนี้ เพื่อให้เกษตรกรปลูกแทนพืชผลที่เป็นอาหารของฝูงลิง และเริ่มมีเกษตรกรบางส่วนปลูกพืชสมุนไพรตามคำแนะนำกันบ้างแล้ว
บิพิน คูมาร์ เกษตรกรในหมู่บ้านที่เพิ่งเริ่มปลูกว่านหางจรเข้ หญ้าหวาน และตะไคร้ ในพื้นที่เพาะปลูกของตัวเองราว 15 ไร่ บอกว่า เขายังมีพื้นที่สำหรับเพาะปลูกพืชสมุนไพรชนิดอื่นๆ ที่เขากำลังเรียนรู้วิธีปลูกเพิ่มเติม และพบว่าพืชสมุนไพรที่เขาปลูกทำรายได้งามให้กับเขา
อย่างไรก็ตาม คงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะปรับเปลี่ยนวิถีการเกษตรของผู้คนในพื้นที่ ซึ่งสืบทอดการปลูกพืชผลกันมาจากรุ่นสู่รุ่น แต่ตอนนี้การปลูกพืชสมุนไพรก็เริ่มได้รับความนิยมในกลุ่มเกษตรกรราว 300 คนในรัฐหิมาจัลประเทศแล้ว รวมทั้งเกษตรกรรุ่นเก่าก็เริ่มให้ความสนใจในการปลูกพืชสมุนไพรมากขึ้นจากการปลูกพืชที่ไม่มีลิงมาก่อกวนและผลกำไรที่งอกเงย
โดยเป้าหมายต่อไปของคณะกรรมการพืชสมุนไพรของอินเดีย คือ การผลักดันแนวคิดเชิงนวัตกรรม เช่น การปลูกพืชแซมระหว่างพืชผลกับพืชสมุนไพร และแนวคิดผู้ประกอบการให้กับเกษตรกรท้องถิ่นต่อไป
