รายงานที่ใช้ชื่อว่า “Beauty is the Promise of Happiness” หรือความสวยงามคือหลักประกันแห่งความสุข รวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างชายหญิงมากกว่า 25,000 คนใน 4 ประเทศ โดยเปรียบเทียบระดับความสุขกับลักษณะรูปร่างหน้าตาของแต่ละคน พบว่าคนที่อยู่ในกลุ่มดูดีหรือหน้าตาดีที่สุด 15% แรกจะมีระดับความสุขมากกว่าผู้ที่อยู่ในกลุ่มหน้าตาไม่ดีหรือดึงดูดใจน้อยที่สุดราว 10% แต่ก็มิได้หมายความว่าคนหน้าตาไม่ดีแล้วจะไม่มีความสุขแต่อย่างใด เพียงแต่คนหน้าตาดีกว่ามีแนวโน้มที่จะมีความสุขมากกว่าตามที่รายงานระบุไว้
คุณ Daniel Hamermesh และคุณ Jason Abrevaya นักเศรษฐศาสตร์ผู้จัดทำงานวิจัยชิ้นนี้ชี้ว่า จากการวิจัยที่เน้นพิจารณาปัจจัยด้านการเงินและการงานเป็นหลักพบว่า โดยเฉลี่ยคนหล่อคนสวยจะมีรายได้สูงกว่าคนที่ดูแล้วมีความดึงดูดใจน้อยกว่าราว 5% นอกจากนี้ยังมีโอกาสได้รับความสนใจจากคนรอบข้างมากกว่า ซึ่งรวมทั้งจากหัวหน้างาน คุณครู พี่เลี้ยง หรือแม้กระทั่งความสนใจจากเด็กๆ โดยนายจ้างบางบริษัทให้ความเห็นไว้ว่า สำหรับการสมัครงานในยุคสมัยนี้ คนมีความสามารถระดับธรรมดาแต่หน้าตาดี ดูจะมีภาษีกว่าคนฉลาดแต่ไร้ความดึงดูดใจ รายงานชี้ว่าคนหน้าตาดีกว่ายังมีโอกาสแต่งงานมีคู่ครองสูงกว่าอีกด้วย
อย่างไรก็ตาม ความหล่อความสวยนั้นใช่ว่าจะมีแต่ข้อดีเสมอไป โดยเฉพาะคุณผู้หญิงรูปร่างหน้าตาสวยนั้น รายงานระบุว่ามีโอกาสสูงที่จะถูกเพื่อนร่วมงานตั้งแง่ว่าอาจด้อยความสามารถ ไม่ฉลาด ไม่ซื่อสัตย์ หรืออาจมีความเป็นแม่บ้านแม่เรือนน้อยกว่า และหากก้าวหน้าระดับสูงในหน้าที่การงานก็มักจะถูกมองว่าไม่ได้ขึ้นมาด้วยความสามารถของตัวเอง หรืออาจไม่ได้รับการยอมรับจากผู้ใต้บังคับบัญชาที่เป็นผู้ชาย
คุณ Cooper Lawrence ผู้เชี่ยวชาญด้านบุคลิกภาพและจิตวิทยาได้กล่าวไว้ว่า ความสวยงามคือประตูที่เปิดกว้างไปสู่โอกาสที่มากกว่า แต่ในที่สุดแล้วสิ่งที่จะพาคุณก้าวขึ้นบันไดไปสู่ขั้นสูงสุดนั้น คือความสามารถ ความฉลาด บุคลิกภาพ และความเชื่อมั่นในตัวของคุณเองมากกว่า