ในโรงเลี้ยงไก่ ไก่หลายพันตัวกำลังออกไข่ สายพานนำไข่ส่งต่อไปยังจุดจัดไข่ลงกล่อง ไข่ไก่จากฟาร์หมเลี้ยงไก่ทางตะวันออกของฝรั่งเศสแห่งนี้ส่งไปขายทั่วยุโรป
อุตสหกรรมการเลี้ยงสัตว์เพื่อการค้าแบบนี้มุ่งเลี้ยงประชากรโลกที่เพิ่มขึ้นทุกวัน
สถาบัน Institute of Mechanical Engineers แห่งอังกฤษรายงานว่า ทุกปี โลกสามารถผลิตอาหารไ้ด้ราวสี่พันล้านตัน แต่ประมาณหนึ่งในสามจนถึงครึ่งหนึ่งถูกทิ้งไปโดยเปล่าประโยชน์
ทางสถาบันยกตัวอย่างว่าประเทศต่างๆในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้สูญเสียข้าวตั้งแต่ 37 เปอร์เซ็นต์ถึง 80 เปอร์เซ็นต์ของปริมาณผลผลิตทั้งหมด คุณโคลิน บราวน์ ผู้ร่วมร่างรายงานผลการศึกษาชี้ว่าการสูญเสียข้าวเป็นผลจากวิธีการเก็บเกี่ยวที่ไม่มีประสิทธิภาพ การเก็บรักษาที่ไม่ดีและขาดการขนส่ง
เขากล่าวว่าอาหารที่ผลิตมีแต่จะเเข่งกันเน่าเ้สีย ต้องเก็บไว้ในที่แห้งและเย็นและต้องขนส่งให้ถึงตลาดและบริโภคให้หมดอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เขาคิดว่าเมื่อชาวนาขาดแคลนโครงสร้างขั้นพื้นฐาน ไม่มีทางรถไฟ ไม่มีบริการขนส่งสินค้า ทุกครั้งที่ทำการขนย้ายอาหารที่ผลิตได้ การสูญเสียจะเกิดขึ้น
ในประเทศพัฒนาแล้วอย่างในยุโรปและในสหรัฐอเมริกา รายงานนี้ชี้ว่าวิธีการทำการเกษตรที่มีประสิทธิภาพทำให้อาหารที่ผลิตได้ขนส่งไปถึงผู้บริโภคได้จำนวนมากขึ้น แต่รายงานนี้ชี้ว่ามีอาหารหลายล้านตันถูกทิ้งไปเพราะเลยกำหนดวันเดือนปีที่ต้องขายหรือนำไปส่งห้างซุปเปอร์มาร์เก็ตไม่ทันกำหนด
คุณบราวน์กล่าวว่าแน่นอนว่าเมื่อสินค้าขนส่งไปถึงห้างซุปเปอร์มาร์เก็ต สินค้าจะต้องได้ตามมาตรฐานสูงๆที่กำหนดลักษณะหน้าตาของผลิตภัณฑ์ให้สวยงามมากกว่าจะใส่ใจเรื่องรสชาดหรือความคุ้มค่าด้านราคา หากอาหารที่นำไปส่งไม่ได้ตามข้อกำหนดนี้ ก็ต้องทิ้งอาหารไป
ทางด้านคุณริชาร์ด ด็อด แห่งสหพันธ์ผู้ค้าปลีกในอังกฤษกล่าวว่านี่ไม่ใช่ความผิดของห้างร้านซุปเปอร์มาร์เก็ต
คุณด็อดกล่าวว่านี่เป็นส่วนหนึ่งของกฏข้อบังคับด้านการตลาดของสหภาพยุโรป บรรดาผู้ค้าปลีกเองได้พยายามผลักดันให้สหภาพยุโรปผ่อนปรนข้อกำหนดเหล่านี้ลง
บรรดาหน่วยงานช่วยเหลือและบรรเทาทุกข์การกุศลต่างแสดงความยินดีที่รายงานชิ้นนี้นำเสนอประเด็นการสูญเสียอาหารปริมาณมหาศาลไปโดยเปล่าประโยชน์ทั้งๆที่มีคนหลายล้านคนทั่วโลกกำลังขาดอาหาร
หน่วยงานบรรเทาทุกข์การกุศล Save the Children ชี้ว่าโลกสามารถผลิตอาหารได้เพียงพอในการเลี้ยงเด็กทุกคนในโลก แต่ยังมีเด็ก 2 ล้าน 3 แสนคนทั่วโลกที่เสียชีวิตจากความหิวโหยทุกปี
คุณแบรนดั้น ค็อกซ์ ผู้อำนวยการฝ่ายนโยบายแห่ง Save the Children กล่าวว่า พ่อแม่จำนวนมากต้องเลือกว่าจะกินอาหารเองหรือจะให้ลูกๆกิน เขาคิดว่าไม่ว่าใครก็ตาม ไม่ควรต้องเผชิญกับทางเลือกแบบนี้
อย่างไรก็ดี คุณโคลิน บราวน์ผู้ร่วมร่างรายงานนี้กล่าวว่ายังมีทางแก้ไข นั่นก้คือต้องลดการสูญเสียอาหารไปโดยเปล่าประโยชน์ลง ไม่จำเป็นต้องตัดป่าแล้วทำการเกษตรเพิ่มเติม
อุตสหกรรมการเลี้ยงสัตว์เพื่อการค้าแบบนี้มุ่งเลี้ยงประชากรโลกที่เพิ่มขึ้นทุกวัน
สถาบัน Institute of Mechanical Engineers แห่งอังกฤษรายงานว่า ทุกปี โลกสามารถผลิตอาหารไ้ด้ราวสี่พันล้านตัน แต่ประมาณหนึ่งในสามจนถึงครึ่งหนึ่งถูกทิ้งไปโดยเปล่าประโยชน์
ทางสถาบันยกตัวอย่างว่าประเทศต่างๆในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้สูญเสียข้าวตั้งแต่ 37 เปอร์เซ็นต์ถึง 80 เปอร์เซ็นต์ของปริมาณผลผลิตทั้งหมด คุณโคลิน บราวน์ ผู้ร่วมร่างรายงานผลการศึกษาชี้ว่าการสูญเสียข้าวเป็นผลจากวิธีการเก็บเกี่ยวที่ไม่มีประสิทธิภาพ การเก็บรักษาที่ไม่ดีและขาดการขนส่ง
เขากล่าวว่าอาหารที่ผลิตมีแต่จะเเข่งกันเน่าเ้สีย ต้องเก็บไว้ในที่แห้งและเย็นและต้องขนส่งให้ถึงตลาดและบริโภคให้หมดอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เขาคิดว่าเมื่อชาวนาขาดแคลนโครงสร้างขั้นพื้นฐาน ไม่มีทางรถไฟ ไม่มีบริการขนส่งสินค้า ทุกครั้งที่ทำการขนย้ายอาหารที่ผลิตได้ การสูญเสียจะเกิดขึ้น
ในประเทศพัฒนาแล้วอย่างในยุโรปและในสหรัฐอเมริกา รายงานนี้ชี้ว่าวิธีการทำการเกษตรที่มีประสิทธิภาพทำให้อาหารที่ผลิตได้ขนส่งไปถึงผู้บริโภคได้จำนวนมากขึ้น แต่รายงานนี้ชี้ว่ามีอาหารหลายล้านตันถูกทิ้งไปเพราะเลยกำหนดวันเดือนปีที่ต้องขายหรือนำไปส่งห้างซุปเปอร์มาร์เก็ตไม่ทันกำหนด
คุณบราวน์กล่าวว่าแน่นอนว่าเมื่อสินค้าขนส่งไปถึงห้างซุปเปอร์มาร์เก็ต สินค้าจะต้องได้ตามมาตรฐานสูงๆที่กำหนดลักษณะหน้าตาของผลิตภัณฑ์ให้สวยงามมากกว่าจะใส่ใจเรื่องรสชาดหรือความคุ้มค่าด้านราคา หากอาหารที่นำไปส่งไม่ได้ตามข้อกำหนดนี้ ก็ต้องทิ้งอาหารไป
ทางด้านคุณริชาร์ด ด็อด แห่งสหพันธ์ผู้ค้าปลีกในอังกฤษกล่าวว่านี่ไม่ใช่ความผิดของห้างร้านซุปเปอร์มาร์เก็ต
คุณด็อดกล่าวว่านี่เป็นส่วนหนึ่งของกฏข้อบังคับด้านการตลาดของสหภาพยุโรป บรรดาผู้ค้าปลีกเองได้พยายามผลักดันให้สหภาพยุโรปผ่อนปรนข้อกำหนดเหล่านี้ลง
บรรดาหน่วยงานช่วยเหลือและบรรเทาทุกข์การกุศลต่างแสดงความยินดีที่รายงานชิ้นนี้นำเสนอประเด็นการสูญเสียอาหารปริมาณมหาศาลไปโดยเปล่าประโยชน์ทั้งๆที่มีคนหลายล้านคนทั่วโลกกำลังขาดอาหาร
หน่วยงานบรรเทาทุกข์การกุศล Save the Children ชี้ว่าโลกสามารถผลิตอาหารได้เพียงพอในการเลี้ยงเด็กทุกคนในโลก แต่ยังมีเด็ก 2 ล้าน 3 แสนคนทั่วโลกที่เสียชีวิตจากความหิวโหยทุกปี
คุณแบรนดั้น ค็อกซ์ ผู้อำนวยการฝ่ายนโยบายแห่ง Save the Children กล่าวว่า พ่อแม่จำนวนมากต้องเลือกว่าจะกินอาหารเองหรือจะให้ลูกๆกิน เขาคิดว่าไม่ว่าใครก็ตาม ไม่ควรต้องเผชิญกับทางเลือกแบบนี้
อย่างไรก็ดี คุณโคลิน บราวน์ผู้ร่วมร่างรายงานนี้กล่าวว่ายังมีทางแก้ไข นั่นก้คือต้องลดการสูญเสียอาหารไปโดยเปล่าประโยชน์ลง ไม่จำเป็นต้องตัดป่าแล้วทำการเกษตรเพิ่มเติม