อาฟกานิสถานผ่านสงครามมาหลายครั้งในช่วง 29ปีที่ผ่านมาซึ่งทำให้คน อาฟกานิสถานประมาณ ห้าล้านคนกลายเป็นผู้พลัดถิ่นในปากีสถาน โดยจำนวนหนึ่ง เป็นเด็กอาฟกานิสถานที่เกิดและเติบโตในปากีสถาน
พวกเขารู้จักประเทศบ้านเกิดของครอบครัวแค่ไหนและวางแผนอย่างไรกับอนาคตในสารคดีคนพลัด ถิ่นตอนที่ 5
สาดัท อาลี อายุ 18 ปี เพิ่งจบจากโรงเรียนมัธยมปลายที่กรุงอิสลามบัด เมืองหลวงปากีสถาน เขาเป็น ชาวอาฟกานิสถานที่เกิดและโตที่นี่เพราะ พ่อแม่ของเขา อพยพหนีภัยสงครามตอนที่รัสเซียบุกยึด อาฟกานิสถานเมื่อ 29 ปีที่แล้ว
เมื่อ 2 ปีที่แล้วพ่อแม่ของอาลีตัดสินใจอพยพกลับบ้านเกิดที่เมืองกันดาฮาทางใต้ของอาฟกานิสถาน ตามโครงการผู้ลี้ภัยสมัครใจกลับบ้านของสหประชาชาติพร้อมกับลูกๆ ยกเว้นอาลี
อาลีบอกกับวีโอเอภาคภาษาไทยถึงเหตุผล ที่เขายังไม่อยากกลับอาฟกานิสถาน ในอนาคตอันใกล้นี้ว่าอาฟกานิสถานถูกทำลายเพราะสงคราม เขาไม่สามารถกลับไปเพราะว่า รัฐบาลอาฟกานิสถานยังไม่ สร้างความปลอดภัยในชีวิตให้ประชาชน ยังไม่สามารถจัดหาการศึกษาและการรักษาพยาบาลที่ดี เขาบอกว่าอาฟกานิสถานต้องการเวลาในการบูรณะประเทศขึ้นมาใหม่ และว่าชุมชนคนอาฟกานิส ถานในปากีสถานเป็นเหมือนลิทเติ้ลอาฟกานิสถาน
เวลามีเวลาว่างอาลีกับเพื่อนๆ จะตั้งทีมเตะฟุตบอลหรือไม่ก็เสวนากัน พวกเขามีความสุขกันดี แต่เมื่อ ไหร่ที่คิดถึงอาฟกานิสถาน พวกเขาก็รู้สึกเศร้าสร้อยต่อขึ้นมา เขาบอกอีกว่าเวลาเห็นคนปากีสถานวัย เดียวกันกับเขามีชีวิตที่ดีได้เรียนหนัง สือสูงๆ เขาก็น้อยเนื้อตำ่ใจบ้างและนึกคิดไปว่าเขาคงจะมีชีวิตที่ดี เหมือนกันถ้าหากอาฟกานิสถานไม่มีสงคราม เขาบอกกับวีโอเอภาคภาษาไทยว่านอกจากเรื่องการ งาน แล้วเหตุผลอีกอย่างหนึง ที่เขาไม่อยากกลับอาฟกานิสถานเพราะว่าเคยชินกับชีวิตที่สะดวกสบาย ในปากีสถาน
อาลีบอกว่าชีวิตในปากีสถานสะดวกสบายคนท้องถิ่นก็เป็นมิตรไม่กล่าวร้าย ป้ายสี ผู้อพยพอย่างพวก เขา มีไฟฟ้าและแก้สให้ใช้ มีความทันสมัย ซึ่งสิ่งเหล่านี้ เขาจะหาไม่ได้ในอาฟกานิสถาน และเขาจะปัก หลักทำงานในปากีสถานไปเรื่อย และอาจจะหาทางเข้าเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย
อีกฟากหนึ่งของเมือง ซัดดาร ดิน คูเดเบิร์ดดี้ อายุ 20ปีคะ เขาตั้งใจมาตั้งแต่อายุยังน้อยแล้วว่าอนาคต ของเขาคือพ่อค้าขายพรมที่ประสบ ความสำเร็จจึงใฝ่หาความรู้ด้านนี้โดยเฉพาะจากพ่อแม่ของเขา ซึ่ง อพยพมาจาก อาฟกานิสถานเมื่อเกือบ 30 ปีก่อนและเคยถักพรมขายเป็นอาชีพ
ชาวอาฟกานิสถานคนนี้บอกกับวีโอเอภาคภาษาไทยว่าเขาไม่เคยไปอาฟกานิสถาน เลยสักหนเดียว แต่เขาพอจะนึกภาพออกว่า คนอาฟกานิสถานมีความลำบากและ ขาดสิ่งจำเป็นพื้นฐานในชีวิตทุก อย่าง
ซัดดาร ดิน บอกกับวีโอเอภาคภาษาไทยต่อว่า เขาโชคดีที่ไม่ได้เกิดและเติบโต ในอาฟกานิสถาน เพราะประเทศนั้นเต็มไปด้วยสงครามและความรุนแรง ไม่มีโรงเรียน หรือโรงพยาบาล เขาคิดว่า ตัวเองโชคดีแม้จะพลัดถิ่นเพราะเขา ได้รับการศึกษาถึงขึ้นระดับมัธยมในปากีสถาน
เขาอยากเป็นนักธุรกิจและกำลังจะสร้างหน้าเวปไซด์เพื่อขายพรมจาก อาฟกานิสถาน อิหร่านและ เอเชียกลาง ตลอดจน เฟอร์นิเจอร์ของเก่า เขาจะมุ่งมั่นทำงานหนักเพื่อทำความฝันนี้ให้เป็นจริงใน อนาคต แม้ว่าเขาจะไม่มีดีกรีระดับมหาวิทยาลัยก็ตาม
ซัดดาร ดิน ปิดท้ายการสัมภาษณ์กับวีโอเอภาคภาษาไทยว่าเขายังไม่คิดจะกลับไปอยู่อาฟกานิสถาน เพราะ มองไม่เห็นอนาคต ตัวเองที่นั่นและเขาคิดว่าประเทศอื่น น่าจะมีโอกาสในชีวิตให้เขามากกว่า ในอาฟกานิสถาน