ทีมนักวิจัยในสวิสเซอร์แลนด์ค้นพบหลักฐานที่ยืนยันว่ามีการเปลี่ยนแปลงทางสมองซึ่งเป็นผลจากสถานการณ์ความเครียดในชีวิตที่ทำร้ายจิตใจในตอนเป็นเด็ก อาจเป็นสาเหตุให้เด็กมีพฤติกรรมก้าวร้าวรุนแรงเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่
ทีมนักวิทยาศาสตร์ที่สถาบัน Ecole Polytechnique Federal de Lousanne หรือ EPFL ในสวิสเซอร์เเลนด์ ได้ทำการวิเคราะห์ผลกระทบจากสภาวะความเครียดทางจิตใจในหนูทดลองที่โตเต็มวัยจำนวน 43 ตัว
คุณกิลโยม ปัวคริเเยร์ ผู้ร่วมร่างรายงานผลการวิจัยกล่าวกับผู้สื่อข่าววีโอเอว่า ทีมวิจัยพบว่าลูกหนูทดลองที่เจอกับสถานะการณ์ที่ทำให้เกิดความกลัวหลายๆสถานะการณ์ในช่วงที่อายุยังน้อยและยังอยู่ในช่วงต้นของพัฒนาการต่างๆจะมีความก้าวร้าวมากกว่าปกติเมื่อหนูโตเต็มวัย
เมื่อคุณปัวคริแยร์และทีมงานศึกษาสัญญาณกระแสไฟฟ้าในสมองของหนูทดลองที่เกิดความเครียด แล้วเปรียบเทียบกับสมองของหนูทดลองปกติ คุณปัวคริเเยร์ หัวหน้าทีมวิจัย พบว่ามีความแตกต่างอย่างมากของการทำงานในสมองส่วนหน้าสองส่วนที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมก้าวร้าว นั่นก็คือสมองส่วน อะมีกะดาล (amygdale) และสมองส่วนออร์ปิธู
พร้อนทอล คอลเท็กซ์ (orbitofrontal cortex)
คุณปัวคริเเยร์กล่าวว่าอะมีกะดาลเป็นสมองส่วนที่เกี่ยวข้องกับการอารมณ์และความรู้สึก ขณะที่สมองส่วนออร์ปิธูพร้อนทอล คอลเท็กซ์เป็นส่วนออกคำสั่งที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการตัดสินใจ
คุณปัวคริเเยร์กล่าวว่าทีมวิิจัยพบว่าในหนูทดลองที่เคยเผชิญกับภาวะความเครียดทางจิตใจ การทำงานของสมองในส่วน ออร์ปิธูพร้อนทอล คอลเท็กซ์ ได้ลดลง สมองส่วนนี้เกี่ยวข้องกับการช่วยให้คนเราคิดพิจารณาเหตุและผลเมื่อเผชิญกับความเครียดทางอารมณ์ ทีมนักวิจัยยังสามารถระบุได้ถึงการเปลี่ยนแปลงในการทำงานของพันธุกรรมสองตัวที่มีผลให้มนุษย์มักเกิดอารมณ์โมโหร้าย
พันธุกรรมหนึ่งตัวในนั้นก็คือพันธุกรรมที่เรียกว่า MAOA ที่มีความตื่นตัวมากในสมองส่วนหน้าของหนูที่มีภาวะความเครียด คุณปัวคริเเยร์บอกกับผู้สื่อข่าววีโอเอว่ายาบำบัดความเครียดในคนที่เรียกว่า ยาควบคุม MAOA สามารถนำไปบำบัดอาการก้าวร้าวและอาการต่อต้านสังคมในหนูทดลองลงได้ผล
คุณปัวคริเเยร์กล่าวว่าเมื่อทีมงานใช้ยาบำบัดความเครียดนี้ในหนูทดลองที่ก้าวร้าวและโมโหร้าย หนูเริ่มมีพฤติกรรมเป็นปกติขึ้น แสดงให้เห็นว่าหากเด็กประสบกับความเครียดและความกลัวในชีวิตตั้งแต่เล็ก เมื่อโตขึ้นพวกเขาจะกลายเป็นคนที่มีปัญหาทางอารมณ์และพฤติกรรมก้าวร้าว
ทีมนักวิทยาศาสตร์ที่สถาบัน Ecole Polytechnique Federal de Lousanne หรือ EPFL ในสวิสเซอร์เเลนด์ ได้ทำการวิเคราะห์ผลกระทบจากสภาวะความเครียดทางจิตใจในหนูทดลองที่โตเต็มวัยจำนวน 43 ตัว
คุณกิลโยม ปัวคริเเยร์ ผู้ร่วมร่างรายงานผลการวิจัยกล่าวกับผู้สื่อข่าววีโอเอว่า ทีมวิจัยพบว่าลูกหนูทดลองที่เจอกับสถานะการณ์ที่ทำให้เกิดความกลัวหลายๆสถานะการณ์ในช่วงที่อายุยังน้อยและยังอยู่ในช่วงต้นของพัฒนาการต่างๆจะมีความก้าวร้าวมากกว่าปกติเมื่อหนูโตเต็มวัย
เมื่อคุณปัวคริแยร์และทีมงานศึกษาสัญญาณกระแสไฟฟ้าในสมองของหนูทดลองที่เกิดความเครียด แล้วเปรียบเทียบกับสมองของหนูทดลองปกติ คุณปัวคริเเยร์ หัวหน้าทีมวิจัย พบว่ามีความแตกต่างอย่างมากของการทำงานในสมองส่วนหน้าสองส่วนที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมก้าวร้าว นั่นก็คือสมองส่วน อะมีกะดาล (amygdale) และสมองส่วนออร์ปิธู
พร้อนทอล คอลเท็กซ์ (orbitofrontal cortex)
คุณปัวคริเเยร์กล่าวว่าอะมีกะดาลเป็นสมองส่วนที่เกี่ยวข้องกับการอารมณ์และความรู้สึก ขณะที่สมองส่วนออร์ปิธูพร้อนทอล คอลเท็กซ์เป็นส่วนออกคำสั่งที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการตัดสินใจ
คุณปัวคริเเยร์กล่าวว่าทีมวิิจัยพบว่าในหนูทดลองที่เคยเผชิญกับภาวะความเครียดทางจิตใจ การทำงานของสมองในส่วน ออร์ปิธูพร้อนทอล คอลเท็กซ์ ได้ลดลง สมองส่วนนี้เกี่ยวข้องกับการช่วยให้คนเราคิดพิจารณาเหตุและผลเมื่อเผชิญกับความเครียดทางอารมณ์ ทีมนักวิจัยยังสามารถระบุได้ถึงการเปลี่ยนแปลงในการทำงานของพันธุกรรมสองตัวที่มีผลให้มนุษย์มักเกิดอารมณ์โมโหร้าย
พันธุกรรมหนึ่งตัวในนั้นก็คือพันธุกรรมที่เรียกว่า MAOA ที่มีความตื่นตัวมากในสมองส่วนหน้าของหนูที่มีภาวะความเครียด คุณปัวคริเเยร์บอกกับผู้สื่อข่าววีโอเอว่ายาบำบัดความเครียดในคนที่เรียกว่า ยาควบคุม MAOA สามารถนำไปบำบัดอาการก้าวร้าวและอาการต่อต้านสังคมในหนูทดลองลงได้ผล
คุณปัวคริเเยร์กล่าวว่าเมื่อทีมงานใช้ยาบำบัดความเครียดนี้ในหนูทดลองที่ก้าวร้าวและโมโหร้าย หนูเริ่มมีพฤติกรรมเป็นปกติขึ้น แสดงให้เห็นว่าหากเด็กประสบกับความเครียดและความกลัวในชีวิตตั้งแต่เล็ก เมื่อโตขึ้นพวกเขาจะกลายเป็นคนที่มีปัญหาทางอารมณ์และพฤติกรรมก้าวร้าว
