นักวิทยาศาสตร์ที่ศูนย์วิจัย Cutaneous Biology ของ ร.พ Massachusetts General Hospital พยายามศึกษาว่า ทำไมคนบางคนจึงชอบอาบแดดเสียเหลือเกิน? และสงสัยว่าอาจมีสารอะไรในแดดที่ส่งผลกระทบต่อร่ายการหรือไม่?
ในรายงานวิจัยที่ตีพิมพ์ในวารสาร Cell นักวิจัยทดสอบด้วยการนำหนูทดลองที่โกนขนจนเกลี้ยงไปอาบรังสี UV เป็นประจำในปริมาณเท่ากับที่มนุษย์ได้รับจากการอาบแดดประมาณ 20-30 นาที และพบว่าเลือดของหนูทดลองมีระดับสาร Beta-Endorphin เพิ่มขึ้นชัดเจน
สาร Beta-Endorphin เป็นสารกระตุ้นที่ร่างกายผลิตออกมาตามธรรมชาติ ทำให้เกิดอาการเสพติด เช่นเดียวกับการใช้ยาเสพติดจำพวกโคเคนหรือเฮโรอีนที่กระตุ้นให้ร่างกายหลั่งสารนี้ออกมา และเมื่อนักวิจัยหยุดการอาบ UV ให้หนูทดลอง หลังจากให้มาอย่างต่อเนื่องระยะหนึ่ง พบว่าหนูทดลองมีอาการตัวสั่นและฟันกระทบกันเหมือนอาการของคนอยากยาเสพติด
ดร. David Fisher ผู้เชี่ยวชาญด้านโรคผิวหนังที่ศูนย์วิจัย Cutaneous Biology ชี้ว่าผลการทดลองที่พบแสดงให้เห็นว่า รังสี UV ทำให้เกิดอาการเสพติดได้ และเชื่อว่าอาจมีผลต่อสัตว์สายพันธุ์อื่นๆนอกจากหนูทดลองด้วย
ดร. Fisher สันนิษฐานว่าเรื่องนี้อาจเป็นผลจากวิวัฒนาการของมนุษย์ตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ ซึ่งเป็นยุคที่มนุษย์จำเป็นต้องได้รับแสงแดดเพื่อให้ร่างกายผลิตวิตามินดี เพื่อเสริมสร้างความแข็งแรงของกระดูก และเป็นช่วงเวลาที่กลางวันมีระยะสั้นกว่ากลางคืน แสงแดดจึงถือเป็นสิ่งล้ำค่าต่อมนุษย์โบราณ
อย่างไรก็ตาม การได้รับแสงแดดมากเกินไปก็อาจเป็นโทษได้ เพราะอาจเป็นสาเหตุของโรคมะเร็งผิวหนังรวมทั้งอาจทำให้เกิดอาการ “เสพติดรังสี UV” ในแสงแดดได้อีกด้วย
รายงานจากห้องข่าว VOA / เรียบเรียงโดยทรงพจน์ สุภาผล