ในวันเลือกตั้งกลางเทอมสหรัฐฯ ที่จะมาถึงนี้ ชาวอเมริกันผู้มีสิทธิ์ออกเสียงกว่า 80 ล้านคนจะมีทางเลือกด้านภาษามากกว่าภาษาอังกฤษสำหรับการลงคะแนน อันเป็นผลมาจากบทบัญญัติรัฐบาลกลางที่ให้การรับประกันการช่วยเหลือด้านภาษาสำหรับผู้ใช้สิทธิ์ออกเสียงเฉพาะกลุ่ม
เกบ ออสเตอร์เฮาต์ นักวิจัยจาก Idaho Policy Institute ที่ Boise State University อธิบายว่า แนวคิดในเรื่องนี้คือ การให้ความใส่ใจต่อกลุ่มประชากรที่มีประวัติมักถูกละเลยและไม่ได้รับการสนับสนุนให้ใช้สิทธิ์ในกระบวนการเลือกตั้ง โดยพันธกิจก็คือ การทำให้การใช้สิทธิ์เลือกตั้งเป็นสิ่งที่คนบางกลุ่มสามารถทำได้ง่ายกว่าที่เป็นมา
ในกฎหมายสิทธิ์เลือกตั้งปี ค.ศ. 1965 ฉบับดั้งเดิมนั้น เนื้อหาของกฎหมายมุ่งเน้นไปที่สิทธิ์ของชาวอเมริกันเชื้อสายแอฟริกาในพื้นที่ภาคใต้ของสหรัฐฯ เป็นหลัก ก่อนที่จะมีการขยายเนื้อความในปี ค.ศ. 1975 ให้ครอบคลุมถึงชนกลุ่มน้อยที่ใช้ภาษาอื่นนอกจากภาษาอังกฤษ อาทิ ชนพื้นเมืองอเมริกัน ชนพื้นเมืองอลาสกา ผู้มีเชื้อสายละติน และชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชีย เพื่อที่จะให้การลงคะแนนเลือกตั้งเป็นไปได้ง่ายขึ้น
รายงานข่าวระบุว่า ทุก ๆ 5 ปี สำนักงานสำรวจสำมะโนประชากรสหรัฐฯ จะตัดสินว่า จะต้องมีการเตรียมเอกสารที่เป็นภาษาของชนกลุ่มน้อยกลุ่มใดหรือไม่ โดยมีเงื่อนไขก็คือ หากผู้มีสิทธิ์ออกเสียงสัดส่วนกว่า 5% ในพื้นที่หนึ่ง ๆ มีความรู้ภาษาอังกฤษที่จำกัด หรือ มีผู้มีสิทธิ์ออกเสียงกว่า 10,000 คนในพื้นที่เขตปกครองหนึ่ง ๆ มีความรู้ความสามารถด้านภาษาอังกฤษที่จำกัด
หากการสำรวจพบว่า สถานการณ์ตรงตามเงื่อนไขใดเงื่อนไขหนึ่งที่กล่าวมาข้างต้น เจ้าหน้าที่จัดการเลือกตั้งท้องถิ่นจะต้องเตรียมเอกสารเกี่ยวกับการลงคะแนนเสียง ซึ่งรวมถึง บัตรลงคะแนน ที่จัดพิมพ์ด้วยภาษาที่สองซึ่งเป็นภาษาที่ใช้โดยประชากรชนกลุ่มน้อยดังกล่าว
ทั้งนี้ พื้นที่เขตปกครองส่วนใหญที่ได้รับการคุ้มครองภายใต้กฎหมายนี้มักเป็น เขตเทศมณฑล (เคาน์ตี) และเขตเทศบาล แต่มีพื้นที่ 3 รัฐ อันได้แก่ แคลิฟอร์เนีย ฟลอริดา และเท็กซัส ที่กฎหมายบังคับให้มีการจัดทำเอกสารการลงคะแนนเป็นภาษาสเปนในการเลือกตั้งระดับรัฐเสมอ แม้ว่า ในบางเขตพื้นที่ของรัฐเหล่านี้จะไม่จำเป็นต้องจัดทำเอกสารเป็นภาษาที่สองสำหรับการเลือกตั้งท้องถิ่นเลยก็ตาม
ผลการวิเคราะห์ชิ้นหนึ่งเกี่ยวกับการลงทะเบียนใช้สิทธิ์และการใช้สิทธิ์ของประชาชนตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนปี ค.ศ. 1996 จนถึง ปี ค.ศ. 2000 พบหลักฐานที่แสดงว่า “บทบัญญัติด้านภาษาในกฎหมายสิทธิ์เลือกตั้งนั้นมีผลกระทบด้านบวกอย่างมีนัยสำคัญต่ออัตราการลงคะแนนเสียงของชนกลุ่มน้อยที่ใช้ภาษาซึ่งได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายนี้”
อันที่จริง กฎหมายสิทธิ์เลือกตั้งนี้น่าจะหมดอายุไปตั้งแต่ปี ค.ศ. 1970 แล้ว แต่รัฐสภาสหรัฐฯ ทำการยืดอายุต่อมาอีก 5 ครั้งด้วยเสียงสนับสนุนจากสมาชิกส่วนใหญ่ของพรรคใดพรรคหนึ่ง โดยครั้งสุดท้ายที่มีการยืดอายุกฎหมายนี้คือ เมื่อปี ค.ศ. 2006 ให้ใช้งานต่อเป็นเวลา 25 ปี
แต่นักวิชาการชี้ว่า การที่พรรคใดพรรคหนึ่งสนับสนุนการยืดอายุกฎหมายนี้เพื่อหวังชนะการเลือกตั้ง ไม่ได้นำไปสู่เป้าหมายที่ว่าเท่าใด โดยสิ่งที่เกิดขึ้นคือ ความหลากหลายของมุมมองด้านการเมืองของชนกลุ่มน้อยมากกว่า
แมรี เบรนแนน ศาสตราจารย์ด้านประวัติศาสตร์จาก Texas State University กล่าวว่า “เรามักตั้งสมมติฐานกันเองเกี่ยวกับ การลงคะแนนเสียงของกลุ่มคนที่ใช้ภาษาอื่น ๆ ซึ่งไม่ใช้ภาษาอังกฤษ เช่นว่า กลุ่มผู้อพยพน่าจะลงคะแนนให้พรรคเดโมแครต เป็นต้น แต่เราไม่สามารถทึกทักเองว่า ใครจะใช้สิทธิ์อย่างไร” โดยเธอยกตัวอย่างกลุ่มผู้ใช้สิทธิ์ในรัฐฟลอริดาที่ใช้ภาษาสเปนเป็นหลักอาจเป็นกลุ่มที่มีแนวคิดอนุรักษ์นิยม ซึ่งอาจลงคะแนนให้พรรครีพับลิกันก็เป็นได้
- ที่มา: วีโอเอ
