อุตสาหกรรมภาพยนตร์ภาษาฮินดูในอินเดีย หรือที่เรียกกันว่า Bollywood มีอายุครบ 100 ปีวันศุกร์ที่ 10 พฤษภาคมนี้ และกล่าวได้ว่า fan base ของภาพยนตร์จาก Bollywood ขยายตัวออกไปหลายต่อหลายประเทศ ทั้งในเอเชีย และอเมริกา
ชื่อ Bollywood หมายถึงภาพยนตร์เพลงรักโรแมนติคสูตรสำเร็จ เต็มไปด้วยการร้องรำทำเพลง สีสันและจินตนาการ แนวเรื่องจะเป็นหนุ่มสาวพบกัน ตกหลุมรักอย่างรวดเร็ว แต่ต้องฝ่าฟันอุปสรรคที่อาจจะมาจากความเข้าใจผิด หรือความแตกต่างระหว่างครอบครัว แต่มักจะจบลงอย่าง Happy Ending
Anupama Chopra นักเขียนและนักวิจารณ์ภาพยนตร์ในนคร Mumbai พูดถึงความสำเร็จของ Bollywood ว่า หนังของ Bollywood เป็นเรื่องของค่านิยมของครอบครัว การร้องรำทำเพลง ดารา และการมองโลกในทางดีโดยไม่มีการประชดประชัน คนดูแล้ว สบายใจ
ในแต่ละปี Bollywood ผลิตหนังออกมามากกว่า 1,000 เรื่อง และขายตั๋วหนังได้ราวๆสามพันล้านใบ
นอกจากผู้ชมในอินเดียเองแล้ว ยังมีผู้ชมในหลายประเทศในเอเชีย ซึ่งรวมทั้งอินโดนีเซียและมาเลย์เซีย เอเชียกลาง ตะวันออกกลาง บางประเทศในยุโรป และตามเมืองใหญ่ๆในอเมริกาด้วย
เมื่อกว่าสิบปีที่แล้ว รัฐบาลอินเดียอนุมัติสถานภาพอุตสาหกรรมอย่างเป็นทางการให้กับธุรกิจการสร้างภาพยนตร์ ซึ่งทำให้หาเงินทุนได้ง่ายขึ้น และเปิดโอกาสให้บริษัทภาพยนตร์ต่างชาติ อย่าง Warner Brothers เข้าไปลงทุนในอินเดียได้ด้วย
ในขณะเดียวกัน ภาพยนตร์ร่วมสมัยของ Bollywood เริ่มทดลองตลาดด้วยเนื้อเรื่องที่สะท้อนชีวิตคนชั้นกลางตามเมืองใหญ่ของประเทศมากขึ้น
Dibakar Banerjee ผู้กำกับเรื่องหนึ่งใน ‘Bombay Talkies’ บอกว่า อิทธิพลตะวันตกที่แพร่สพัดไปทั่วโลกในช่วง 20 ปี ที่ผ่านมา ทำให้ศิลปินในอินเดียต้องหันมาสำรวจตนเอง และพบว่า ต้องปรับเนื้อหาให้เข้ากับความเป็นจริงของชีวิตมากขึ้น เพื่อรักษาเอกลักษณ์และความเป็นผู้นำทางวัฒนธรรมของชาติไว้ให้ได้
และในขณะที่ Bollywood ยืนหยัดต่อต้านธุรกิจบันเทิงทางโทรทัศน์มากช่องในประเทศได้อย่างสบายๆ นักวิจารณ์ภาพยนตร์ Anupama Chopra บอกว่า ความนิยมของแฟนหนังต่อ Bollywood เป็นเครื่องรับประกันที่ดีที่สุดต่ออนาคตของอุตสาหกรรมภาพยนตร์ของประเทศ
นักวิจารณ์ภาพยนตร์ผู้นี้บอกว่า เธอมีความเชื่อมานานแล้วว่า ภาพยนตร์เป็นศาสนาของอินเดีย และยุคนี้เป็นยุคทองที่สองของ Bollywood ตลาดหนังกำลังเติบโต มีนักแสดงหน้าใหม่ที่เก่งๆมากมาย ในขณะที่ผู้ชมเต็มใจรับสิ่งใหม่ๆ มองไปข้างหน้า เห็นแต่ท้องฟ้าที่สดใสเท่านั้น
ชื่อ Bollywood หมายถึงภาพยนตร์เพลงรักโรแมนติคสูตรสำเร็จ เต็มไปด้วยการร้องรำทำเพลง สีสันและจินตนาการ แนวเรื่องจะเป็นหนุ่มสาวพบกัน ตกหลุมรักอย่างรวดเร็ว แต่ต้องฝ่าฟันอุปสรรคที่อาจจะมาจากความเข้าใจผิด หรือความแตกต่างระหว่างครอบครัว แต่มักจะจบลงอย่าง Happy Ending
Anupama Chopra นักเขียนและนักวิจารณ์ภาพยนตร์ในนคร Mumbai พูดถึงความสำเร็จของ Bollywood ว่า หนังของ Bollywood เป็นเรื่องของค่านิยมของครอบครัว การร้องรำทำเพลง ดารา และการมองโลกในทางดีโดยไม่มีการประชดประชัน คนดูแล้ว สบายใจ
ในแต่ละปี Bollywood ผลิตหนังออกมามากกว่า 1,000 เรื่อง และขายตั๋วหนังได้ราวๆสามพันล้านใบ
นอกจากผู้ชมในอินเดียเองแล้ว ยังมีผู้ชมในหลายประเทศในเอเชีย ซึ่งรวมทั้งอินโดนีเซียและมาเลย์เซีย เอเชียกลาง ตะวันออกกลาง บางประเทศในยุโรป และตามเมืองใหญ่ๆในอเมริกาด้วย
เมื่อกว่าสิบปีที่แล้ว รัฐบาลอินเดียอนุมัติสถานภาพอุตสาหกรรมอย่างเป็นทางการให้กับธุรกิจการสร้างภาพยนตร์ ซึ่งทำให้หาเงินทุนได้ง่ายขึ้น และเปิดโอกาสให้บริษัทภาพยนตร์ต่างชาติ อย่าง Warner Brothers เข้าไปลงทุนในอินเดียได้ด้วย
ในขณะเดียวกัน ภาพยนตร์ร่วมสมัยของ Bollywood เริ่มทดลองตลาดด้วยเนื้อเรื่องที่สะท้อนชีวิตคนชั้นกลางตามเมืองใหญ่ของประเทศมากขึ้น
Dibakar Banerjee ผู้กำกับเรื่องหนึ่งใน ‘Bombay Talkies’ บอกว่า อิทธิพลตะวันตกที่แพร่สพัดไปทั่วโลกในช่วง 20 ปี ที่ผ่านมา ทำให้ศิลปินในอินเดียต้องหันมาสำรวจตนเอง และพบว่า ต้องปรับเนื้อหาให้เข้ากับความเป็นจริงของชีวิตมากขึ้น เพื่อรักษาเอกลักษณ์และความเป็นผู้นำทางวัฒนธรรมของชาติไว้ให้ได้
และในขณะที่ Bollywood ยืนหยัดต่อต้านธุรกิจบันเทิงทางโทรทัศน์มากช่องในประเทศได้อย่างสบายๆ นักวิจารณ์ภาพยนตร์ Anupama Chopra บอกว่า ความนิยมของแฟนหนังต่อ Bollywood เป็นเครื่องรับประกันที่ดีที่สุดต่ออนาคตของอุตสาหกรรมภาพยนตร์ของประเทศ
นักวิจารณ์ภาพยนตร์ผู้นี้บอกว่า เธอมีความเชื่อมานานแล้วว่า ภาพยนตร์เป็นศาสนาของอินเดีย และยุคนี้เป็นยุคทองที่สองของ Bollywood ตลาดหนังกำลังเติบโต มีนักแสดงหน้าใหม่ที่เก่งๆมากมาย ในขณะที่ผู้ชมเต็มใจรับสิ่งใหม่ๆ มองไปข้างหน้า เห็นแต่ท้องฟ้าที่สดใสเท่านั้น
