กิจกรรมและการบ้านที่อัดแน่นในชีวิตนักเรียนอเมริกัน ทำให้เยาวชนเหล่านี้จำนวนมากต้องอดนอน ดังนั้นจึงเกิดความคิดที่ว่าเด็กวัยเรียนเหล่านี้ควรมีสถานที่สำหรับการงีบหลับหรือพักผ่อนเป็นเวลาสั้นๆ ระหว่างวัน
หนังสือพิมพ์ The Wall Street Journal เสนอรายงานเกี่ยวกับ “Nap Clubs” หรือ “ชมรมงีบ” สำหรับนักเรียนมัธยมปลาย อย่างเช่นในรัฐนิวเม็กซิโก ที่โรงเรียนมััธยมปลาย Las Cruces High School ซึ่งมีสถานที่จัดให้นักเรียนนอนหลับเป็นเวลาสั้นๆ ระหว่างวัน
แนวทางดังกล่าวอาจจะสร้างความกังวลในหมู่กับผู้ปกครองและครูได้ว่า โรงเรียนเอาใจนักเรียนเกินไป นอกจากนั้น ผู้เชี่ยวชาญบางคนเกรงว่าการนอนกลางวันยิ่งจะทำให้เด็กๆ มัธยมนอนไม่หลับตอนกลางคืน ซึ่งเป็นเวลานอนที่สำคัญที่สุด
แต่ผู้รู้ด้านสุขภาพเห็นข้อดีหลายอย่างจากการงีบสั้นๆ ระหว่างวัน
Raj Dasgupta นักวิจัยจากสมาคม American Academy of Sleep Medicine ซึ่งเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์คณะแพทย์ศาสตร์มหาวิทยาลัย Southern California กล่าวว่า ไม่ถือเป็นเรื่องแปลกหากพบว่า นักเรียนมัธยมปลายในสหรัฐฯ นอนเพียงวันละ 5 ชั่วโมง แทนที่จะเป็นตามที่แพทย์แนะนำ คือระหว่าง 8 ชั่วโมงครึ่ง ถึง 9 ชั่วโมงครึ่ง
เขาพูดถึงข้อดีที่เกิดขึ้นจากการงีบสั้นๆ 15 ถึง 20 นาทีระหว่างวัน ที่เกิดขึ้นกับนักกีฬาระดับมหาวิทยาลัยและนักกีฬาอาชีพ
ในบทสัมภาษณ์กับ The Wall Street Journal อาจารย์ Dasgupta ยังได้ชี้ให้เห็นว่า ขณะนี้เกิดความนิยมเรื่องการสร้างสถานที่การงีบกลางวันที่บริษัทหลายแห่งในสหรัฐฯ อีกด้วย
ส่วน Janet Ferone นักการศึกษาจากสถาบันเตรียมความพร้อมเข้ามหาวิทยาลัย Boston Community Leadership Academy กล่าวว่า ขณะนี้มีโครงการที่เรียกว่า Path Program ซึ่งให้นักเรียนมัธยมบางคนใช้เวลาในแต่ละวันเพื่อลดความเครียดและพักผ่อน
The Wall Street Journal รายงานด้วยว่า โรงเรียนรัฐบาลในเขตเมืองชิคาโกกำลังทำงานร่วมกับมหาวิทยาลัยชิคาโก้ ในการศึกษาผลจากการฝึกนักเรียนทำสมาธิเป็นเวลา 20 นาที เพื่อวิจัยผลที่เกิดขึ้นทางพฤติกรรมของนักเรียนเหล่านี้
สหรัฐฯ ไม่ใช่ประเทศแรกที่สนับสนุนให้นักเรียนพักผ่อนระหว่างวัน เพราะเมื่อ 3 ปีก่อน การศึกษาในประเทศบราซิลชี้ว่า การนอนงีบกลางวันส่งผลทางบวกต่อการเรียนรู้ของนักเรียน
และเมื่อนักการศึกษาเห็นผลที่น่าพอใจในสหรัฐฯ Sandy Peugh ผู้อำนวยการฝ่ายสุขภาพของโรงเรียนมัธยมที่เมือง Las Cruces ของรัฐนิวเม็กซิโก บอกว่าต้องการเห็น ห้องที่ให้นักเรียนงีบเอาแรง ที่เธอเรียกว่า “EnergyPods” ในเขตของเธอ ให้พอเพียงสำหรับนักเรียน 10,000 คน ซึ่งจำนวนมากเป็นนักเรียนที่เข้าข่ายรับอาหารกลางวันฟรีจากรัฐด้วย
(รายงานโดย Wall Street Journal / เรียบเรียงโดย รัตพล อ่อนสนิท)
