ผลการศึกษาวิจัยต่างๆ บ่งชี้เสมอว่า เด็กๆ ที่มีพ่อเข้ามาช่วยแม่ดูแลเลี้ยงดูตั้งแต่เล็กๆ มักจะมีพัฒนาการที่ดีในการเรียนรู้และความเข้าใจ และมักประสบความสำเร็จในการเรียนและในชีวิต ยิ่งผู้เป็นพ่อเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องดูแลช่วยเหลือในการเลี้ยงดูลูกตั้งแต่ต้นเร็วเท่าใด ความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างพ่อกับลูกก็ยิ่งจะจะดำเนินไปด้วยดีเท่านั้น
ผู้ชายบางคนเข้ามาเกี่ยวข้องมีส่วนช่วยในการเลี้ยงดูลูกมาก ขณะที่บางคนไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวเลย
เพื่อที่จะดูว่า บรรดาคุณแม่มีบทบาทมากน้อยแค่ไหนเพียงใดในการส่งเสริมให้ผู้เป็นพ่อมีส่วนในการเลี้ยงลูก นักจิตวิทยาที่ Ohio State University ศึกษาทัศนคติของคุณแม่ทั้งหลายว่ามีบทบาทอย่างไรในการที่บรรดาคุณพ่อเข้ามามีส่วนในการเลี้ยงลูก โดยสัมภาษณ์ซักถามคู่สามีภรรยาหลายคู่ที่กำลังจะมีลูกคนแรก เกี่ยวกับความเชื่อและความคาดหมายเกี่ยวกับการให้ผู้เป็นพ่อมีส่วนในการเล้ยงลูก จากนั้นเมื่อลูกเกิดมาแล้ว ก็สอบถามเกี่ยวกับพฤติกรรมต่างๆ และสังเกตดูอากัปกิริยาของทั้งพ่อและแม่ที่มีต่อกัน และที่แต่ละคนมีต่อลูก
นักจิตวิทยา Sarah Shapee Sullivan ยกตัวอย่างดูสีหน้าอากัปกิริยาของแม่เวลาที่เห็นพ่อทำอะไรให้ลูกไม่ถูกใจตัว ว่าพูดวิจารณ์ หรือบ่นอย่างไรหรือไม่ เข้าไปจัดการแก้ไขทำใหม่เสียเองหรือไม่ เป็นต้น นักจิตวิทยาพบว่าคุณพ่อที่ถูกบ่นวิพากษ์วิจารณ์บ่่อยๆ มักจะไม่ค่อยให้เวลามากนักในการช่วยเลี้ยงดูลูก บางคนที่ถูกบ่นถูกติมากๆ เข้า อาจถอนตัวจากการเข้ามาเกี่ยวข้องไปเลย นักจิตวิทยาผู้นี้ไม่อย่างให้มองกันว่า ที่กล่าวมานั้นป็นการตำหนิผู้หญิงเมื่อมีปัญหา แต่เธอบอกว่าผู้เป็นแม่มีบทบาทสำคัญในการสนับสนุนให้ผู้เป็นพ่อมีส่วนในการเลี้ยงลูก
Sarah Shapee Sullivan เห็นว่า ตัวคุณพ่อจะต้องมีความต้องการที่จะมีส่วน และการที่จะให้พ่อมีความต้องการมีส่วน ก็จะต้องมีการส่งเสริมกันตั้งแต่ต้น การมีคุณแม่คอยส่งเสริมให้กำลังใจจะช่วยให้คุณพ่อคงอยู่ช่วยเลี้ยงลูก
